Van Noord naar Zuid

Na de kerstdagen zijn we weer op pad gegaan met ons autootje en ons tentje. We hadden een erg leuke kerst gehad bij Ome Rien en Tante Rosie! We zijn erg verwend met lekker eten en cadeautjes. We besluiten toch nog voor oud en nieuw te gaan reizen omdat we nog een deel van het Noorder eiland willen zien, voordat we naar het zuiden gaan.

De reis brengt ons verder naar het plaatsje Napier. Napier staat vooral bekend om de enorme wijnvelden die in de wijde omgeving te zien zijn. Duizenden wijnplantjes sieren de grote gebergtes en je kunt ze allemaal bezoeken om een paar wijntjes te proeven. Dat lijkt ons een goed plan, maar eerst even onze blauwe villa in elkaar bouwen, matrasje oppompen, dekentjes erin en klaar ! We verblijven dit keer in een iets kleinere camping genaamd: Bayview. Het is erg rustig en de meeste vakantiegangers zijn gepensioneerd en hebben allemaal een gigantisch huis op wielen en een klein plofstaart hondje.

De volgende ochtend staan we al vroeg op, niet zozeer omdat we dat willen maar omdat het plofstaarthondjesalarm af gaat en dat al rond 7 uur in de ochtend ! Het baasje vraagt dan vriendelijk aan het hondje of het alsjeblieft stil wil zijn maar luisteren doen ze geen een van alle!

We gaan snel op pad met onze mooie witte bolide en proberen een keuze te maken uit een van de vele wijnkwekerijen. We hebben het geluk dat we bij een wijnproeverij aankomen waar je gratis wijntjes kan proeven.. Zodra we de lijst met wijn keuzes voor onze neus krijgen komen we erachter dat we geen zak verstand hebben van wijn. Gelukkig heeft de vrouw die ons helpt wel verstand van wijn en kiest voor ons de flesjes uit. Na een paar rode en witte wijntjes te hebben geproefd kopen we een flesje Chardonnay die erg in de smaak viel voor onze nieuwjaarsavond. Behoorlijk aan de prijs, maar we hebben een mooi jaar af te sluiten, dus dat mag dan wel een keer.

Nieuwjaarsavond word hier toch wel anders gevierd dan in Nederland. Het is hier niet zo’n “happening” als in ons kleine kikkerlandje. Je kunt zelfs geen vuurwerk kopen en we hebben ook heel de avond geen vuurwerk gezien, erg jammer vonden wij zelf.. We maken er dus zelf maar een feestje van ! We eten zelfgemaakte sushi en trekken ons flesje wijn open en genieten van oudjaarsavond voor ons tentje met een uitzicht op een mooi berglandschap en een mooie zonsondergang. We duiken nog even een lokaal kroegje in wat naast onze camping ligt. Vooral veel oude lokale dronken mensen die van country muziek houden, maar het live bandje die op trad was leuk om naar te luisteren. Om 23:45 besluiten we toch maar terug naar ons tentje te gaan, we trekken om 12 uur een fles bubbels open en sluiten een geweldig 2012 af en proosten op een nieuw avontuurlijk 2013. Gewoon met z’n tweeën zonder familie of vrienden, maar desondanks was het voor ons een geslaagd oud en nieuw.

De volgende dag gaat het plofstaarthondjes alarm af en staan we wederom weer vroeg op.
Even maken we een plan om de hondjes ergens lang onder water te houden, maar doen dat uiteindelijk toch maar niet. Die middag proosten we nog een keer op het nieuwe jaar, maar dan voor onze familie en vrienden thuis. Hebben wij even mazzel, wij mogen gewoon 2 keer feest vieren !
Even na twaalven bellen mama en Ruud ons op om gelukkig nieuw jaar te wensen. Over een aantal weken komen ze ons opzoeken in Maleisië, super gaaf !
In plaats van familie bezoeken is ons nieuwjaarsdagje op het strand, lekker bruin bakken met een koppeltje wat we op de camping hadden leren kennen. De stranden zijn hier prachtig mooi, parel wit zand en helder blauwe zeeën. Als je geluk hebt kun je zelfs walvissen zien zwemmen, helaas zagen we vandaag alleen zee meeuwen.

Na een paar dagen klappen we onze blauwe hut weer in en gaan weer op pad ! De reis brengt ons verder naar Wellington, helemaal in het zuiden op het Noordereiland. We verblijven hier 1 nacht want de volgende nacht moeten we de Ferry nemen naar het Zuidereiland. In Wellington is genoeg te doen. Vroeg in de ochtend gaan we picknicken boven op de berg met een uitzicht over heel Wellington en zijn mooie haven. Die middag nog een bezoekje aan een prachtige botanische tuin met duizenden bloemen. En s ’avonds gaan we naar de bioscoop, de Hobbit ! De film draait hier in het Peter Jackson Theater, tevens de plek waar de wereldpremière plaats vond van het mooie vervolg op Lord of The Rings.
Midden in de nacht rijden we met ons autootje de Ferry op en 3 uur later komen we aan in Picton op het Zuidereiland. Ik kan de omgeving niet beter beschrijven als een enorm bergachtig landschap naast een mooie blauwe zee. Alles is groen, groot en mooi. De weg brengt ons naar de Marlborough Sounds of ook wel de ‘Drowned Valleys’ genoemd. Bergen die langzaam de oceaan in zinken, natuurlijk doen ze hier miljoenen jaren over en kunnen wij er nog rustig overheen rijden. We verblijven in een in een camping pal aan het strand. Vanuit hier gaan we een van de bekendste en mooiste trekkingen lopen van Nieuw Zeeland, The Queen Charlotte Track. Een rustige wandelingen door de sounds en de mooie natuur. De track is 71km lang maar wij lopen hier 15km van, lang zat vinden we zelf. Onderweg kun je een duik nemen vanuit een van de verlaten stranden voor wat afkoeling. Een indrukwekkende en actieve dag zit er weer op voor ons. Tip: Google: Marlborough Sounds

De dag daarna rijden we verder naar Abel Tasman National Park. Onderweg komen we wederom langs een prachtig natuurgebied waar we onze auto parkeren en weer een stuk gaan wandelen. Na 4 uur en 15 kilometer later stappen we weer in de auto op weg naar de plaats van bestemming.
We verblijven wederom weer op een grote camping en aangezien de kiwi’s ( Mensen uit Nieuw Zeeland ) vakantie hebben is de camping bom en bom vol ! Gelukkig was er nog een klein plaatsje voor onze blauwe villa. De volgende dag boeken we een boot die ons wederom weer naar een prachtige trekking brengt. De bootreis duurt ongeveer 45 minuten en onderweg komen we zeehondjes tegen die lekker aan het zonnen zijn op de rotsen. We worden daarna afgezet op een mooi wit strand en vanuit daar begint de wandeling van 4 uur. De weg is prachtig, je loopt door een groot bos langs de zee met watervallen die uitmonden in een rivier waar je onderweg een duik in kunt nemen. Niets voor mij, je krijgt al kramp in je tenen als je er naar kijkt. Maar Maykel neemt gelijk een duik en laat zich niet kennen. Na het zwemmen was het nog een uur wandelen tot we onze eindbestemming zagen en daar stond de boot al op ons te wachten. Tip: Google: Abel Tasman National Park

Op het strand hadden we ook een leuk en gezellig Nederlands koppel ( Pieter en Evelyn) leren kennen, met de kids ( Kiki en Thijs ) en de camper op reis ! We worden gelijk uitgenodigd voor een borrel en daarna besluiten we met hun mee te reizen naar de volgende camping. Ook voor ons erg fijn om weer een keer lekker Nederlands te lullen ! Na 2 dagen nemen we helaas weer afscheid van elkaar, maar we houden contact. Hopelijk komen we elkaar nog ergens onderweg tegen!

Vandaag alleen maar regen en ons tentje is helemaal doorweekt.. Dat maakt kamperen op dat moment toch een stuk minder leuk. We rijden naar de volgende camping naast het strand en je raad het al, enorme grote mooie gebergtes! en wachten tot de regen stopt. We gooien onze stoel naar achteren en vallen in slaap. Na een aantal uur klaart het weer op en bouwen we vliegensvlug ons tentje weer op. Zodra de zon hier doorbreekt is het gelijk ook super warm en is ons tentje al snel weer droog. Het weer kan hier in een uur helemaal om slaan en ben je de hevige regen al snel weer vergeten. De volgende dag gaan we weer een flink eind wandelen. We besluiten een grot te bezoeken bovenop een berg. Een pittige wandeling, want omdat het zo had geregend was de weg erg slecht en glibberig. We gaan een paar keer onderuit en hopen dat we niet van de steile berg af donderen. Gelukkig komen we heelhuids boven aan en worden we beloond met een gigantisch grote grot genaamd: Rawhiti Cave. De grot heeft een van de grootste toegangen ter wereld, bezaaid met duizenden veelkleurige stalactieten. We geloven onze ogen niet als we er voor staan. Deze grot die door de miljoenen jaren heen is gevormd tot wat het nu is, is zeker weer een hoogtepuntje van onze reis. Tip: Google: Rawhiti Cave.

We glijden en glibberen weer naar beneden en bezoeken daarna de Waikoropupu Springs. Het water borrelt uit de grond en vormt het helderste zoetwatermeer buiten Antarctica. U kunt er horizontaal 62m ver kijken. In en rond het meer zien we bijzonder veel verschillende planten, bomen en vogels die zich allemaal aangetrokken voelen tot dit prachtige gebied. De hoofdbron heeft een diameter van 40m. De bronnen worden door de Maori’s als heilig beschouwd dus het is niet toegestaan om er in te zwemmen. Niet dat we dat willen, het water komt vers uit de grond dus het is ijs en ijskoud!
We rijden weer terug naar de camping en lopen nog een eindje over het strand en zien de zon langzaam ondergaan in de grote blauwe oceaan.

Er is noodweer voorspeld en Mayk en ik zijn bang dat onze villa op stokjes dit niet gaat overleven. We besluiten te overnachten in een klein houten chaletje, niet meer dan een kamertje met een bed maar meer heb je niet over.. Iets duurder, maar liever een lekker droog warm bed als een waterbed.
De camping ziet er gezellig en knus uit en overal staan bomen met fruit waar je je eigen appels en peren mag plukken. Ook verse kruiden in de tuin waar we verse muntthee van maken. Hier kunnen we ons wel vermaken tot de regendagen voorbij zijn. Het is heerlijk om weer even in een normaal bed te liggen, we besluiten de wekker niet te zetten en gelukkig kan de zon of de plofstaarthondjes ons nu ook niet storen. We schrikken de volgende dag wakker omdat we 14 uur lang hadden geslapen, gelijk alle ochtenden weer bijgeslapen. . Het regent nog steeds dus we doen vandaag lekker niks. De volgende dag is het redelijk opgeklaard dus we besluiten een wandeling te maken van zo’n 2,5 uur naar een waterval van 41meter. De weg is bergopwaarts en de omgeving is wederom weer prachtig. Onderweg zie je vooral grote bomen, kleine bomen, dikke bommen, dunne bomen, kromme bomen, rechte bomen, groende bomen, bruine bomen en erg veel planten, riviertjes en rotsen. Ik kan het helaas niet beter omschrijven, hier in Nieuw Zeeland is het vooral alleen maar natuur. We komen helaas onderweg geen schijtende Chinezen tegen of koeien, apen die Maykel onderpiesen of iets wat het verhaal zeker wel wat leuker maakt om te lezen.
Nieuw Zeeland is toch wel erg verschillend met de landen die we tot nu toe hadden bezocht. Alles is hier zo Westers en het verschilt eigenlijk niet zo veel als met Nederland. Je gaat echt naar dit land voor de natuur, om te wandelen of te mountainbiken, te kajakken of een berg te beklimmen.
Een reisverslag schrijven is op dit moment best lastig, omdat het vrijwel eentonig is en het erg moeilijk is om te omschrijven wat we zien! Alles wat we hier zien is veel indrukwekkender dan dat ik ooit op papier kan zetten of wat we op foto’s kunnen laten zien.

Hopelijk hebben jullie toch weer genoten van het verslag.
In ons volgende verslag: Walvissen, pinguïns, gletsjers, nog veel meer bomen en hopelijk geen plofstaarthondjes !

Liefs H&M