Alweer 8 kantjes vol.

In Jodphur verblijven we in een gezellig Hostel genaamd, Cosy Guesthouse. We hebben een leuke kamer op de benedenverdieping en op het dak heb je een prachtig uitzicht over heel de stad en het enorm grote Fort. We gaan voor het eerst zelf een treinticket boeken bij het treinstation omdat we het idee hebben dat ons hostel erg veel “service kosten” rekent. Dat kunnen we ook goed zelf !
Met volle moed pakken we een toektoek richting het treinstation en lopen het ticketoffice binnen en goed chagrijnig staan we na 3 uur weer buiten. Na anderhalf uur in een rij te hebben gestaan besluit er eindelijk een man ons te vertellen dat we in de verkeerde rij staan, er blijkt een rij te zijn speciaal voor toeristen, vrouwen en retour tickets. Vervolgens dringen er allemaal mensen voor ( schijnt normaal te zijn hier in India ) en krijgen we uiteindelijk door dat we erg brutaal moeten zijn en ook gewoon voor moeten dringen om je plaatsje op te eisen. Uiteindelijk staan we 3 uur later opgelucht buiten, helemaal blij met onze treinkaartjes en toen pas kwamen we erachter dat we de verkeerde datum hadden geboekt. Als de trein namelijk vertraging zou krijgen, zouden we onze vlucht naar Goa missen. We besluiten het risico te nemen want we denken er niet aan om weer opnieuw in de rij te gaan staan.

Jopdpur is na Jaipur de 2 na grootste stad in Rajastan. Je merkt het echt aan de chaos en de drukte op straat. We besluiten dan ook maar 2 daagjes te blijven en gelijk door te reizen. We hebben niet zo veel met de grotere steden en kiezen liever voor de wat kleine stadjes met meer charme en rust. Ik heb ook een staking ingelast in Jodphur. Dat wil zeggen, even geen uitstapjes maar gewoon lekker in het hostel blijven en niets doen ! Het reizen kan soms zo vermoeiend zijn en soms wil je jezelf wel eens even terug trekken. Mayk daarentegen is natuurlijk weer te enthousiast en gaat alleen op pad. Als hij na een aantal uur weer terug komt heeft hij weer een hoop meegemaakt en gezien, dat is ook logisch want zodra je hier door de straten wandelt zie je zoveel en op iedere hoek gebeurd er wel iets merkwaardigs.
Die nacht komen we moeilijk in slaap omdat er een bewoner luidruchtig aan het rochelen is naast onze kamer. Dat hadden we voor het laatst in China gehoord, leuk dat die man ons daar even aan terug laat denken.

We nemen de bus door de woestijn naar Jaisalmeer. Na 5 uur rijden knallen we met de bus tegen een pickuptruck aan. Gelukkig geen zwaar gewonden, alleen de bestuurder van de auto zag er wat gehavend uit. We staan vervolgens anderhalf uur stil om de discussies van de chauffeurs aan te horen en in de bus glij je letterlijk van je stoel van al het zweet tussen je billen. Buiten is het niet veel beter. Uiteindelijk lijkt het alsof ze het eens zijn geworden met elkaar en rijden we verder. Na nog zo’n anderhalf uur rijden zien we het grote prachtige goudgele fort uit de woestijn verschijnen. We hebben een hotel geboekt, genaamd Haveli Hotel. Aangekomen laat de eigenaar de kamers zien en vervolgens zegt hij: Het is hier alleen nog niet helemaal af omdat het hoogseizoen nog moet beginnen zijn we nog aan het opstarten. De kamers zien er prima uit maar zodra we naar het dak lopen waar het “rooftoprestaurant” hoort te zijn ( zoals de foto’s ons beloofd hadden ), zien we gewoon een kaal dak en een kleed op de grond liggen met honderden vliegen eromheen. Niet echt de plek voor een romantisch diner. We besluiten hier niet langer te blijven en proberen een Hostel te zoeken in het mooie grote fort. Gelukkig begreep de man onze beslissing en bracht ons achterop de motor naar het Fort. Ook gelijk onze eerste ervaring met drieën op een motor. We hebben verschillende adresjes in ons boek staan en onderweg vragen we de weg aan een Engelse dame. Ze zegt, waarom kijk je niet in het hostel waar ik verblijf? We besluiten met haar mee te lopen en komen uiteindelijk aan in Surja Hostel. We lopen met de trap naar boven en worden verrast met een prachtig uitzicht over heel Jaisalmer. Het was liefde op het eerste gezicht, hier willen we blijven ! We onderhandelen wat over de prijs van onze kamer en vervolgens gooien we onze tassen neer nemen een koude douche en die zelfde avond zitten we op het dak met een prachtige zonsondergang te genieten van onze laatste plaats in Noord-India.
De volgende dag gaan we weer een dagje zwemmen in een superdeluxe hotel en laten ons een keer goed masseren. We zijn weer herboren en klaar voor de volgende trip ! We gaan 2 dagen trekken door de woestijn op een kameel. Het was echt een geweldige trip. Ontzettend lieve beesten en je mag ze ook zelf besturen. Die van Maykel was wel een paar keer de verkeerde kant op gerend en moest onze kamelenman erachteraan, hilarisch !

Onderweg lunchen we op een kleedje in de woestijn en maken onze gidsen een heerlijke maaltijd klaar op een zelfgemaakt vuurtje, echt kamperen kun je het wel noemen. Die avond slapen we dan ook onder een prachtige sterrenhemel midden in de woestijn. Het was echt een geweldige ervaring. Het enigste nadeel aan heel de trip ( voor mij althans ) waren de enorme dikke vette torren die uit kleine holletjes uit de grond kwamen kruipen. Sommige waren net zo groot als een walnoot. Ik was als de dood voor die beesten en Maykel had er wel 10 kapot geslagen. Ze moesten natuurlijk ook allemaal mij hebben en kwamen met bosjes aanrennen. Typisch.
Toen we vervolgens ‘s nachts rondom het kampvuur zaten met nog 3 andere mensen die mee op kamelensafari waren, gooide een jongen een tor in het kampvuur. Toen onze gids dit zag werd hij boos en zei: God gave him life, you may not take it away! ( De mensen zijn hier erg gelovig en vinden ieder leven (dus ook dat van insecten) erg waardevol en een geschenk van god, heilig dus ! ) Laten we hem maar niet vertellen dat we er daarstraks 10 hebben dood gemept…

Na 2 dagen op een kameel te hebben gezeten kwamen we met enorm zere billen en dijen aan in ons Hostel. We besluiten op tijd naar bed te gaan, de volgende dag gaan we met de trein naar New Delhi om vervolgens met het vliegtuig naar Goa te vliegen !

We waren gelukkig op tijd aangekomen op het vliegveld en genoten van een mooi westerse omgeving met schone wc’s. We betalen een godsvermogen voor een cold coffee en een sandwich maar het was het geld meer dan waard. Gek eigenlijk hoe je dan extra geniet van een schone omgeving. Ze hadden zelfs KFC, aanvallen !

Na 2,5 uur vliegen komen we aan in Goa en vanuit de lucht zien we al honderden palmbomen en jawel.. de zee ! We hebben er zin in, even een weekje genieten aan het strand. We worden opgehaald door ons hostel en na anderhalf uur rijden komen we in het donker aan op het strand. Tussen de honderden palmbomen staat ons lieve kleine houten huisje met een groot bed, klamboe voor de muggen en een eigen badkamer. We lopen het strand op en zien overal leuke restaurantjes aan het water. We genieten van een heerlijk vers visje en een cocktail! Hier gaan we ons wel vermaken.

De dagen erop doen we ook niet veel meer dan zwemmen, zonnen, eten, drinken, zwemmen, zonnen en slapen. Heerlijk ! We rusten echt uit van de afgelopen 3 maanden non stop reizen. Goa is geweldig, de mensen zijn vriendelijk en het eten is er heerlijk ! Je bent even vergeten dat je in India bent, omdat alles zo schoon is er alleen maar westerse mensen zijn. Tot er plotseling een paar koeien het strand op komen lopen en langs je liggen te zonnebaden, dat kan alleen maar in India. We zitten die middag een lekkere cocktail te drinken en kijken naar de zonsondergang op zee. In de verte zien we dolfijnen over de golven heen springen, Goa op haar best !

We besluiten een scooter te huren en de rest van Goa te verkennen. We komen bij een prachtig verlaten strand, een stukje verloren paradijs dat nog niet ontdekt is door de toeristen. We nemen een duik in de zee en genieten van alle stilte en rust. We komen aan in het volgende plaatsje en eten een hapje aan het strand. Daarna nemen we dezelfde weg weer terug. Het laatste stukje mocht ik even op de scooter ( de eerste keer dat ik scooter rij ) maar ik rij ons regelrecht het ravijn in. Gelukkig kon Mayk nog net op de rem drukken en het stuur over nemen anders hadden we een noodlanding moeten maken. Het was gelijk mijn eerste en laatste scooter avontuur.

Omdat je 3 maanden op elkaars lip zit moet je elkaar toch af en toe een keertje klieren. Toen Maykel sliep had ik zijn teennagels roze gelakt, het is een hilarisch gezicht! Maykel zelf vind het minder leuk. Zeker omdat we geen nagellakremover hebben.

Onze laatste dag in Goa, daarna vertrekt onze nacht bus naar Hampi.
De busrit was een hel. De wegen zijn niet recht alleen maar krom en hobbelig. Pas na 5 reispilletjes ging het redelijk, maar slapen kwam er niet echt van. De volgende ochtend kwamen we aan in Hampi. Helemaal suf stapte we dus bus uit en werden we belaagd door alle riksja en toek toek rijders. Sir, Sir, Sir ! We verblijven in White Elephant Guest house, er hangt een gezellige sfeer en we hebben een grote leuke betaalbare kamer met een hangmatje voor de deur.
Die ochtend slapen we gelijk de slapeloze busrit bij en besluiten die dag niet veel meer te doen.

De volgende dag huren we een scooter om Hampi te verkennen. We vragen meerdere malen de weg en kijken goed in onze Trotter maar toch krijgen we het voor elkaar om te verdwalen en geen een tempel te ontdekken. We rijden weer terug van waar we begonnen zijn en nemen het bootje over de rivier. Vanuit daar rijden we verder en worden we uiteindelijk beloond met een prachtig tempelcomplex.
We parkeren de scooter en gaan te voet verder. Hampi heeft honderden eeuwenoude tempels en ze zien er ook allemaal prachtig uit tussen de palmbomen en rotsachtige gebergtes. We kijken onze ogen uit en onze camera maakt overuren. Het is er echt prachtig !

In heel India wordt het Dewali Festival gevierd en het is ook overal te zien. Zodra we door wat dorpjes rijden zijn alle huisjes versierd en voor de deur maken ze een soort van tekeningen met kleur en bloemen. Zodra de avond valt worden er overal kaarsjes aangestoken. De mensen doen hun gebed en gaan de straat op om te dansen en te feesten en dragen hun nieuwste kleren. Overal is prachtig vuur werk te zien. Wij worden uitgenodigd bij de dochter en vrouw van de eigenaar van ons Hostel. Ze maakt een heerlijke maaltijd voor ons klaar en krijgen de lekkerste Chai thee. Vervolgens mogen we ons gebedje doen en krijgen we een mooie rode stip op ons voorhoofd. Daarna steken we siervuurwerk aan en mengen we ons vervolgens bij de menigte op straat. Het was een geweldige nacht!
We trekken ons terug in het restaurantje van ons hostel, een erg gezellige plek waar meerdere trotters bij elkaar komen om thee te drinken en wiet te roken. We kijken om ons heen en merken dat wij de enigste 2 zijn die geen wiet roken. Het is echt een of andere trent in Hampi. Wij drinken een biertje en dwalen af naar onze kamer. Omdat we geen warm water hebben krijgen we een emmer met heet water en gooien het vervolgens met bakjes over ons heen. Daarna kruipen we lekker onder het wol. Onze eerste dag in Hampi? Meer dan geslaagd!

De volgende ochtend gaan we op pad om een cadeautje te kopen voor de moeder en de dochter die zo heerlijk voor ons gekookt hadden. We kopen wat armbanden ( die iedere Indische vrouw draagt ) en wat wierook. We steken de rivier over met een bootje die je voor 15 roepies per persoon naar de overkant brengt. Aangezien het centrum van Hampi aan de ene kant ligt en ons Hostel aan de andere kant, is dit bootje een dagelijkse routine geworden.
Op z’n Indisch zit je dan ook met 30 man opgepropt in een te klein bootje en hoop je zo snel mogelijk weer veilig de oversteek te maken.
Zodra we terug zijn en het cadeautje hadden afgegeven plannen we een massage voor die avond en doen de rest van de dag niet veel meer als lekker loungen in de zitjes van ons Hostel.

We krijgen een massage van 90 minuten voor maar een paar euro! We zitten in een mooie donkere ruimte met Indische Zen muziek en er hangt een heerlijke wierook lucht. Tussen Maykel en mij hangt een zwart gordijntje, waar hij natuurlijk gemasseerd wordt door een man. De olie ruikt naar jasmijn en je voeten en handen worden ingezalft met een crème die naar aardbeien ruikt, pure verwenning dus ! Sorry lieve lezers, ik wil jullie niet jaloers maken maar we nemen het er nou eenmaal van hier in India.
Daarna nemen we weer onze (emmer met warm water) douche om al het olie eraf te spoelen en gaan weer op tijd naar bed. Buiten is er hier en daar nog wat vuurwerk te horen van het Dewali Festival, het duurt nou eenmaal 3 dagen.

We huren weer een scooter en gaan op pad. Eerst gaan we op zoek naar een pinautomaat, want die is in Hampi nergens te bekennen. Overal waar we rijden zwaaien de mensen naar ons en zijn we een hele bezienswaardigheid. We rijden naar de volgende plaatst en iedereen is vrolijk en roept naar je, alsof je de koningin bent.
In de volgende stad is het weer Indisch chaotisch en druk. De eerste pinautomaat die we vonden was leeg. Een aantal jongens gaan gewoon naast je staan en kijken met je mee. Ze kennen hier geen persoonlijke ruimte die wij juist wel kennen en al helemaal tijdens het pinnen houden wij netjes een meter afstand. Als je hier een meter van de volgende persoon af gaat staan denken ze dat je niet in de rij staat en gaan ze gewoon voor je staan. Maar ze staan niet bij je om te kijken wat je pincode is, het is hier gewoon normaal als je over elkaars schouder mee staat te kijken en het liefst helpen ze je nog een handje door voor je op de knopjes te drukken.
De volgende 6 pinautomaten waren ook leeg en na een hele ochtend zoeken hadden we er eindelijk een gevonden waar nog roepies in zaten. We reden het hele stuk weer terug en zwaaien naar alle mensen die voorbij komen. Zowel kinderen als de ouders staan enthousiast langs de kant naar die erg witte mensen te kijken, het blijft bijzonder.

We rijden naar een meer die erg populair is bij de toeristen. We verwachten een klein meertje ergens tussen de bergen maar het blijkt een gigantisch grote plas te zijn. Het water is super schoon en blauw, dus we namen snel een duik! Op de berg zit een Indische man die ongegeneerd zit te kijken naar een blanke toerist in bikini. Dat is natuurlijk een hele happening, je zal hier geen Indische vrouwen in bikini tegen komen, dus dit is voor hun een hele peepshow. Vervolgens roept deze man zijn vriendjes en zitten er vervolgens 5 naar ons(mij) te staren. 1 was nog te overzien, maar nu besluiten we toch maar op te stappen. Een heerlijk dagje zwemmen in India, haha.

We zitten alweer aan onze 8ste a4tje van ons verslag, dus tijd om er een eind aan te breien. De foto’s zullen wat later komen, kijk dus vooral nog een keer terug, ze zijn zeker de moeite waard ! De trage internetverbinding laat het alleen niet toe.

Morgen vertrekt de bus naar Cochin! Helemaal in het zuiden van India. 2 December vliegen we naar Singapore en 5 December naar de andere kant van de wereld, Nieuw Zeeland ! Yihaaa !

Bedankt voor het lezen en tot over een paar weekjes.

Liefs H&M